Eðlisfræði

Meginmarkmið eðlisfræðikennslu eru að nemendur -    öðlist kunnáttu í þeim fyrirbærum sem eru á vettvangi eðlisfræðinnar og þeim lögmálum sem þau hlíta. Þetta markmið hefur almennt menntunargildi og er auk þess hagnýtt sem undirstaða vísinda og tækni-    þjálfist í vinnubrögðum sem einkenna eðlisfræðilegar rannsóknir, skipulegum mælingum, nákvæmri úrvinnslu og stærðfræðilegri greiningu. Eðlisfræði er fyrirmynd margra annarra fræðigreina í þessu efni svo að þetta markmið hefur víðtækt gildi.

-    fái undirbúning sem miðar annars vegar að meira námi og starfi í eðlisfræði eða skyldum greinum, hins vegar að raunhæfu mati á þýðingu eðlisfræðiþekkingar fyrir þjóðfélagið.

-    öðlist skilning á kenningum eðlisfræðinnar þar sem lögmálin eru samræmd, sameinuð og séð í víðara samhengi. Þessar kenningar eru uppistaða heimsmyndar sem er snar þáttur í menningunni og hefur mikil áhrif á hugsun, umhverfi og sögu.  Á hverri námsönn er afmarkað efni sem meginmarkmiðin beinast að. Reynt er að nálgast þau með því að flétta saman lesmál, útreikninga og tilraunir. Í upphafi námsannar fá nemendur ítarlegri námsmarkmið sem er ætlað að gera nám og kennslu markvissa. Efni til prófs miðast eingöngu við þessi markmið.